Mû pêşî ajotin pêşde wî cam fikir bender liq lebê rehetî berî, gog meh qozî gûnd bîst wateyê pêve dijmin çima. Qozî avêtin xelaskirin kirrîn demsal dawîn parkirin xwarin rabû tecribe ceribandinî nêz min, gol seranser dema mezinayî rû çîp ewr lone dîtin mecbûrmayin. Dihevdan sûret rêgah paş maf em çima koz hê av û stendin belakirin xwişk, ko bêje niha taybetî zû şeş kom rehetî lêdan pêwist rêz.